Wanneer we over vergeving praten, dan is het nuttig om eerst eens om ons heen te kijken naar de beelden in de wereld die onze aandacht trekken. We leven in een tijd dat de ganse wereld elke dag bij ons wordt binnengebracht via TV, kranten of andere media-kanalen. Vele dingen die we daar te zien krijgen, baren ons grote zorgen en angst en vertellen ons over de boosheid van een wereld waartegen we ons verdedigen moeten. Daar komt bij dat een groot aantal mensen, ook in hun privésfeer, heel wat lading met zich meedragen, waardoor onze geest zich afsluit voor toenadering en saamhorigheid. Het logische gevolg is wantrouwen, verdriet en eenzaamheid.

“Waarom zou je dan met vergeving beginnen’ is een logische vraag die kan gesteld worden. Moet je dan niet een beetje knettergek of serieus gestoord zijn om dit nog maar in overweging te nemen?
Het antwoord hierop is: “wel, misschien weet je nog niet alles over wat vergeving doet en hoe het werkzaam is. Wat als er zaken zijn die nog onbekend en dus onbemind door jou zijn?” Ik wil hier dan ook graag enkele inzichten met je delen.

Op vele plaatsen waar je over vergeving leren kan, komt men tot de conclusie dat vergeven wel kan, maar dat vergeten helemaal uit den boze is. Wanneer we eens goed hiernaar kijken, dan is dit een manier om het voor jezelf een plaats te geven, maar om de pijn en het verdriet, ontstaan door de daad van een ander, stevig blijven vast te houden en hem zijn schuld klaar en duidelijk voor ogen te blijven houden. Helaas zal je tot de vaststelling komen dat vergeving op die manier jou totaal niet heeft gediend, en dat je nog steeds met een pak wroeging en boosheid je verdere leven doorbrengen moet. Hier is geen verlossing gebeurd. Alle betrokkenen gaan zwaarder beladen verder door het leven. Bereid zijn om het ganse verhaal los te laten is dan ook een onmisbaar element van vergeving.

Waarom is dat zo? Vergeving heeft een totaal liefdevolle basis. Ze gaat uit van een werkelijk verlangen in jou dat in harmonie met iedereen wil samenleven. Dit is een verlangen dat je niet ongedaan kunt maken omdat het van jouw werkelijke natuur afkomstig is en je hier nog steeds een vage herinnering aan hebt. Daardoor blijf je ernaar hunkeren, wat het ook is wat je allemaal al doorgemaakt hebt.

Vergeving is de uitweg die geboden wordt. Ze maakt het onmogelijke mogelijk. Er is echter één grote onontbeerlijke sleutel, en die sleutel dat ben jij! Vergeving begint bij jou, ze breidt zich uit via jou en komt als een bevrijding in licht naar jou terug. Vergeving laat ons zien dat we zonder het te beseffen allemaal heel innig met elkaar verbonden zijn. Ze toont aan dat een liefdevolle beweging in jou poorten kan openen die reeds lang gesloten waren en die het stof en het vuil dat erop vergaard was lustig wegblazen kan.

Hoe doet vergeving dat dan? We haalden het daarnet al aan. Uiterlijk ziet het er naar uit dat we allemaal gescheiden leven van elkaar. Elk in zijn eigen lichaam en met de zorg en last om dat lichaam de beste omstandigheden te bieden. Maar veel fijner dan het lichaam, in de gedachten en gevoelens, in de emoties, in de energie die we allemaal zijn, vormen we één groot netwerk en beïnvloeden we elkaar voortdurend. Die verbinding is werkelijk. Het is een onuitwisbare relatie die we allemaal met elkaar hebben. Het is de liefde die haar lied zingt op de prachtige tonen van een geweldige symfonie. Maar zolang er wanklanken zijn moeten de muzikanten nog wat verder oefenen. Vergeving zou je kunnen benoemen als de laatste repetitie voor het grote optreden. Nog een keertje alles geven om daarna voor altijd te kunnen meespelen in de harmonie en de vreugde van het leven.